Verslag

Mijn zaterdag begon erg vroeg, omdat ik al om half 7 moest beginnen met werken. Gelukkig stond daar tegenover dat ik om 4 uur weg mocht om me als een razende klaar te maken om te vertrekken naar Aalsmeer. Net voor vijven arriveerde Simone bij mij en toen zijn we snel naar Floor gereden. Gelukkig stond die ook al klaar, zodat de lange reis naar Aalsmeer kon beginnen.

Familie, afgevallen kandidaten en Sander van Camping Life
Ruim twee uur en veel irritatie om de verkeerde route volgens de routeplanner later, bereikten we Studio 1 in Aalsmeer. Ik vond het maar een klein, oud uitziend, gebouw. We waren klaarblijkelijk niet de eersten die daar aankwamen, want de hele foyer was al vol met mensen. Veel fans van het programma, maar vooral ook veel familieleden en vrienden van de kandidaten. Ik spotte al snel de moeder van Roman, die vanwege haar opvallende uiterlijk sneller herkend wordt dan Roman zelf, en ook de broer van José was duidelijk te herkennen aan zijn hoeveelheid haar. Ook bleek Leon, afvaller in liveshow 1, aanwezig bij de liveshow.

Als snel zagen we mensen naar een grote gang lopen, dus daar zijn we toen maar achteraan gegaan. In de gang hingen allemaal foto’s van televisieprogramma’s en -persoonlijkheden aan de muur. Een man dirigeerde ons naar het einde van de hal, waar we terecht kwamen in een soort kleine foyer. Na daar geduldig een tijdje te hebben gewacht, bleek dat we beter in de gang hadden kunnen blijven staan. Daar kwamen namelijk een aantal van de kandidaten voorbij gelopen. Even later kwamen we wel oog in oog te staan met een man, die toch wel bekend voorkwam. Maar waarvan ook alweer? Hij vertelde door de microfoon dat we zo dadelijk de zaal in zouden gaan en ik begreep al snel dat dit de publieksopwarmer moest zijn. En toen hij weer weg was schoot het me pas te binnen: Sander van Camping Life! Die verdient blijkbaar een zakcentje bij met dit achter-de-schermen-werk.

In het voetbalstadion
Blij dat we weg konden uit de warme gang, strompelden we in de menigte richting de zaal. Het eerste wat me daar te binnen schoot was: wat is dit klein! Dat podium dat op tv enorm lijkt, is in werkelijkheid maar een klein ding van een aantal meter! Maar lang om daarover te tobben had ik niet, want er moest een plaats gezocht worden. Een hoop plaatsen waren gereserveerd voor familie en vrienden van de jongens, maar we wisten toch een goede plaats te bemachtigen op de vijfde rij. Vlak achter de Ehsan-fans met een enorm spandoek. Nadat ze ons beloofden dat spandoek niet de hele uitzending op te houden, was ik gerust dat we hier prima zicht zouden hebben op het hele gebeuren.

De sfeer in de zaal kwam er al snel in. Nils en Mark hadden beiden een massale fanclub meegenomen, die elkaar bleven uitdagen met liedjes over hun favoriet. Vooral de fanclub van Mark, onder leiding van zijn broer, bleek te denken in een voetbalstadion te zitten i.p.v. een opnamestudio. Sander kwam tevoorschijn en hitste de fans nog meer op door ze aan te moedigen een yell te roepen voor hun kandidaat. Na een leuk praatje met wat fans en familie, was het tijd voor de instructies: vooral niet zwaaien naar de camera, want dat zou er heel stom uitzien. Gelukkig werd er niks gezegd over het gebruik van fototoestellen, dus ik kon naar hartelust foto’s knippen van het geheel. Ondertussen schoten de camera’s van de ‘In Da House’-afleveringen vast wat sfeershots van het publiek. Vlak voor 21.00 uur was het natuurlijk tijd om de jury binnen te halen en voor te stellen. En ook Beau was natuurlijk van de partij. Nadat ook de meiden op hun banken op het podium hadden plaatsgenomen, was het dan echt tijd voor de uitzending.

Niet meer flitsen
Onder luid gejoel introduceert Beau de kandidaten en dan kan het echt gaan beginnen. De jongens doen hun pasjes en zingen hun lied, terwijl ik volop foto’s knip. Na een kort praatje van Beau met de jongens, en wat doet hij dat toch zoveel leuker dan Tooske en Reinout, is het tijd voor de eerste kandidaat. Steven lijkt het heel aardig te doen en ook bij hem gebruik ik mijn digitale camera volop. Na zijn positieve jurycommentaar is het al tijd voor de reclame.  Sander duikt weer op in de zaal met de mededeling dat er niet te lang gejuicht mag worden, omdat de uitzending daardoor te veel uitloopt. Bovendien mag er niet meer geflitst worden. Dus ik heb toen maar mijn camera terug gedaan in mijn tas, want zonder flitser zouden foto’s toch niet meer lukken. Dat zorgde er wel voor dat ik veel meer aandacht kreeg in wat er allemaal om me heen gebeurde. De camera’s, die zich weer klaar maakten voor het vervolg van de show, de meiden die bijgepoedert werden, en de microfoons die klaar gezet werden voor het volgende optreden…

De rest van de optredens gingen eigenlijk heel snel voorbij. Iedereen leek heel aardig te zingen en als er al valse nootjes waren, konden we die niet horen door het uitzinnige publiek. Ook het jurycommentaar was niet altijd even goed te verstaan, maar dat hinderde de pret niet. Sander moest nog meerdere malen het publiek tot bedaren brengen, omdat er te lang geschreeuwd en geapplaudisseerd werd. Voor ik het wist waren alle 8 de jongens geweest en was het tijd om te stemmen en voor ons tijd om de benen te strekken en wat te drinken. En om te bespreken wie er zou afvallen: we waren er alledrie van overtuigd dat in ieder geval Anno zou vertrekken.

Bekenden in het publiek
Na een half uurtje kwamen wij als een van de eersten weer de zaal in en kon ik fijn even foto’s knippen van de jurystoeltjes en de witte krukken, die voor de jongens waren klaargezet. De zaal stroomde weer snel vol en toen ontdekte ik ineens Boris en Dennis, kandidaten die al eerder waren afgevallen, in het publiek. Natuurlijk kon ik dat niet onopgemerkt laten en knipte ik er sneaky even een foto van. Ook de zanger Alain Clarke bleek een bezoekje aan het programma van Daan, zijn manager, te brengen. Na ook hem op de foto te hebben gezet, kwam Sander weer tevoorschijn om het een en ander te vertellen over de uitslag-uitzending. Ook de fanclubs werden nog wat uitgedaagd om met hun gezang elkaar te overtreffen en Mark’s broer en zijn hockeyvrienden lieten vooral weer flink van zich horen.

De jury en Beau kwamen weer binnen en het werd de hoogste tijd voor het laatste half uurtje. Dus alle camera’s liepen weer en de jongens namen plaats op de witte krukken. Er kwamen nog wat leuke filmpjes voorbij met de jongens die ons smeekten om op ze te stemmen, waarna het natuurlijk alweer tijd was voor de reclame. Na de reclame vroeg Beau aan de jury wie volgens hen zou moeten vertrekken. Tijdens het verhaal van jurylid Paul werd er heel hard ‘Tooske is een hoer’ geroepen door iemand in het publiek. Geschrokken keek iedereen naar de hoek waaruit het geroep was gekomen. Ook Sander en wat andere mensen van de productie leken lichtelijk in paniek. Gelukkig ging de jury gewoon door met hun verhaal en liet Bastiaan zich er niet door van de kaart brengen.

Sander is de held van de dag
En toen was het dan eindelijk zover. Jammergenoeg bleken Merijn en Roman de afvallers van deze liveshow te worden. Beiden bleken hevig emotioneel te reageren, zodat ik het zelfs een beetje gênant vond worden dat het zo werd uitgezonden. Ook de familie van Roman leefde ontzettend mee en barstte massaal in tranen uit. Toen Beau dan eindelijk het programma afsloot, waren ze nog niet van de camera’s af, want er moesten nog wat shots gemaakt worden voor de aflevering van ‘In Da House’.

En hulde aan Sander! Want hij liet daarna de jongen, die Tooske en daarmee Bastiaan beledigd had, naar beneden komen om zijn excuses aan Bastiaan aan te bieden. Met een ontzettend rood hoofd kwam hij naar beneden en deed hij wat hem gevraagd was. Het publiek leek niet veel sympathiek te hebben voor de herrieschopper, want er werd massaal ‘eikel’ geroepen en ‘Tooske is oké, olé olé’ gezongen. Hierna mochten we eindelijk van onze stoelen af en zag ik ineens Beau in mijn buurt voorbij flitsen. Simone wilde met hem op de foto, dus zijn we er snel achteraan gegaan. En we hebben het warempel voor elkaar gekregen! Er staan wel nog een hoop andere meiden op, maar ze staat er met hem op!

En toen was alles echt afgelopen en was het tijd voor ons om naar huis te gaan. In de lange terugrit in de auto dacht ik terug aan een hele mooie ervaring, die ik de rest van mijn leven niet meer zou vergeten...

En wil jij dit ook mee kunnen maken? Doe dan mee aan onze prijsvraag en win 2 kaarten! 

>>> Ga naar het foto-overzicht <<<